کد مطلب:34605 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:34

گنجینه پرسمان » اعتقادات

استدلال شيعه بر امامت به آيه شريفه «اِنَما ولُيِكُمُ الله» چگونه است؟

ما آيه‎اي در قرآن داريم به اين صورت: «اِنَما وَلِيُكُمُ اللهُ وَ رَسولُهُ وَ الَّذينَ امَنوا اَلَذينَ يقيمُونَ الصَلوةَ وَ يؤتونَ الزكوةَ وَ هُمْ راكِعونَ». مائده/55 «اِنما» يعني منحصراً (چون اداة حصر است). معني اصلي «ولي» سرپرست است. ولايت يعني تسلط و سر پرستي: سرپرست شما فقط و فقط خداست و پيغمبر خدا و مؤمنيني كه نماز را بپا مي دارند و درحال ركوع زكات مي دهند. ما در دستورات اسلام نداريم كه انسان در حال ركوع زكات بدهد كه بگوييم اين يك قانون كلي است و شامل همه افراد مي شود. اين، اشاره است به واقعه اي كه در خارج يك بار وقوع پيدا كرده است و شيعه و سني به اتفاق آن را روايت كرده اند و آن اين است كه علي(ع) در حال ركوع بود، سائلي پيدا شد و سؤالي كرد، حضرت اشاره كرد به انگشت خود، او آمد انگشتر را از انگشت علي(ع) بيرون آورد و رفت؛ يعني علي(ع) صبر نكرد نمازش تمام شود وبعد به او انفاق كند؛ آنقدر عنايت داشت به اينكه آن فقير را زودتر جواب بگويد كه درهمان حال ركوع با اشاره به فهماند كه اين انگشتر را در آور، ببر و بفروش و پولش را خرج خودت كن. در اين مطلب هيچ اختلافي نيست و مورد اتفاق شيعه و سني است كه علي(ع) چنين كاري كرده است و نيز مورد اتفاق شيعه و سني است كه اين آيه در شأن علي(ع) نازل شده، با توجه به اينكه انفاق كردن در حال ركوع جزء دستورات اسلام نيست (نه از واجبات اسلام است و نه از مستحبات آن) كه بگوييم ممكن است عده اي از مردم به اين قانون عمل كرده باشند. پس «كساني كه چنين مي كنند» اشاره و كنايه است، همان طور كه در خود قرآن گاهي مي گويد: «يَقولونَ» مي گويند، و حال آنكه يك فرد آن سخن را گفته. در اينجا «كساني كه چنين مي كنند» يعني آن فردي كه چنين كرده. بنا بر اين، به حكم اين آيه علي (ع) تعيين شده است به ولايت براي مردم.

---

مجموعه آثار شهيد مطهري ج4 - امامت
شهيد مطهري